وبلاگ محل آرامش است
عزیزانی پیشنهاد دادند که برای بیشتر خوانده شدن نوشته هایم، از وبلاگ به یک کانال تلگرامی مراجعه کنم. خوانده شدن بیشتر متن، برای هر نویسنده ای اغوا کننده است. از بزرگترین نویسندگان تا کوچکترین آنها، تا ریز نویسندگانی چون من، می نویسند تا خوانده شوند. نمیخواهم بگویم افراد چون نمیتوانند خوب حرف بزنند پس به نویسندگی روی می آورند. نمیگویم چون مثال نقض زیاد دارد. اما واقعیت این است که در نوشتن آرامشی است که در گویندگی و سخنرانی نیست. نویسندگانی مینویسند تا خوانده شوند؛ به این معنی که آرامش پس از نوشتن در اولویت های بعدی است. اما افرادی نیز مثل من هستند که می نویسند تا آرام شوند و خوانده شدن اولویت دوم ماست. البته در هر حال از بیشتر خوانده شدن استقبال میکنم، اما واقعیت این است که آرامش برایم از اهمیت بیشتری برخوردار است. از این رو با تمام احترامی که برای دوستان عزیز قائلم، اما همچنان میخواهم که یک وبلاگ نویس ساده باقی بمانم. آرامشی که در وبلاگ هست، قطعا در محیط هایی چون تلگرام یافت نخواهد شد.
