امان از دل زینب
این متن برای سال ۹۲ و چند هفته ای پیش از کنکور ارشد است. التماس دعا در این شب عزیز
سخته نوشتن از محرم..اینجا عقل و عشق باید با هم جمع بشن...عقل و عشق جز در اهل بیت ما هیچ جا با هم میونه خوبی ندارن...این هم از قدرت خدای ماست که ارزانی کرده بر بهترین بندگان خودش...و اوج این پیوند عقل و عشق را نمی توان درک کرد جز در عاشورا..چه کسی می تواند درک کند معنای «ما رایت الا جمیلا» را؟...چه کسی می تواند درک کند سقوط عمود خیمه عباس را؟..آن هم در برابر چشمان زینب؟ والزینب و ما ادراک ما الزینب؟ واقعا زینب کیست؟ دختر علی است؟ هست ولی این زینب نیست...خواهر حسن و حسین است؟هست ولی این زینب نیست... نوه پیامبر است؟هست ولی این زینب نیست...زینب هست و نیستش که البته تماما «هست»،است خلاصه میشود در«پیامبر کربلا»...هزار حسین و عباس و عاشورا جز با یک زینب تکمیل نمیشوند...کربلا در کربلا می ماند اگر زینب نبود...و این واقعیتی است غیر قابل انکار...جز عقیله بنی هاشم چه کسی می تواند شهادت حسین را ببیند و کفر نگوید؟ چه کسی می تواند فرود عمود بر فرق عباس را نظاره کند و با خدا قهر نکند؟ به جز دخت علی چه کسی می تواند سیلی بخورد و باز هم نماز شبش ترک نشود؟....باور کنید سخت است دیدن اینکه یک حرامی با خیزران بر دندان های حسین بزند و کاری نتوانی بکنی..البته نه اینکه کاری نتوانی بکنی...دعای تو قیامت میکند...و شرمنده کردن صبر را کسی قادر نبود جز دست پرورده زهرای اطهر(س)... همه غم عالم یک طرف و غم روضه زینب یک طرف..آنکه بر غم هست خاتم زینب است...
یک لحظه تصور کنید زینب را در مجلس شراب اون نانجیب...ما که نمی فهمیم این یعنی چی...و خدا رو شکر که درک نمیکنیم....بزرگانی که درک کردند از هوش رفتند...ما با این حقارتمون اگر درک میکردیم نابود میشدیم...و البته درک غم زینب میسر نیست جز به وسیله زنیبیون..و زینبی کسی است که زمانی که امامش نیست پیام او را به عالم برساند...و ما اگر مانع پیام مولایمان نباشیم هنر کردیم که «اگر گناه شیعه های ما نبود بی درنگ توفیق حضور ما نصیب آنها میشد»....
بزرگترین نعمت خداوند والله همین اشک بر حسین است...اشکی که اگر خدا آن را اول می آفرید جهنم را اصلا خلق نمیکرد...و خدا را شکر که وقتی اشک بریزی بر غم حسین البته اگر با معرفت اشک بریزی...بدترین عالم هم که باشی تو را می خرد... و چقدر این اشک آدم را سبک میکند، مخصوصا وقتی بدانی که ۱۴۰۰ سال پیش در همین لحظات زینب نیز بر حسین گریه کرده است..و چقدر زیباست هم عزا شدن با زینب...
و من امسال آماده میشوم برای شام غریبان...زمانی که حسین در بهشت است و زینب در راه شام... و امان از خرابه شام...و امان از دل زینب....
میون همه دلها...امان از دل زینب...غم نامه اباعبدالله
